Дөнья куганда яшәргә онытмагыз

Бүген бөтендөнья ашыкмау көне икән.

Без һәрвакыт кайдадыр ашыгабыз, соңга калабыз, дөнья куабыз, чабабыз... Бүген бераз туктап алсак та ярыйдыр.  Тирә-якка күз салып, кыш белән хозурланып алыгыз. Соңгы көннәре бит. Һәр көн, һәр ел фасылы кабатланмас, үзенчәлекле.

Дөнья куганда яшәргә онытмагыз. Дөнья ул без булсак та, булмасак та бара, ә тормыш бер генә бирелә.