Бала әнисенең үлемен белми калган

Хәзер инде бу хакта сагынып сөйләргә генә калды. Эльвира яңа гына дүрт яшен тутырган кызын, ире Дамирны, әти-әнисен, сеңелләрен, туганнарын калдырып, мәңгелек¬кә китеп барды.

Эльвира язманың герое гына түгел, аралаша торгач якын ке¬ше¬мә әйләнеп куйды. Аның гаиләсе, туганнары белән дә гел хәбәр¬ләшеп тордык. Исегезгә төшерә¬без: Эльвирага "лейкоз" дигән диаг¬ноз куялар. Күрен¬мәгән табиб¬лары калмый. Казан хастаха¬нә¬сендә дәваланганнан соң, алар Санкт-Петербургка юл тота. Бире¬дә аңа донор табылса, операция ясыйбыз, диләр. Сең¬лесе Гөлнирә апасын коткару өчен сөяк җелеген бирә. Алар биш ай дәвамында сеңлесе, ире гел бергә булдылар. Опера¬циядән соң Эльвираның анализлары уңай¬ланып китә. Әнә шул чакта, Санкт-Петербургтан өе¬нә кайтканда, Эльвираның бәхе¬тенә чикләр юк иде. Кызын үсте-рергә хыялланды ул. Беркайчан да, үләм, димәде. Тик бу мәкерле авыруны җиңеп буламы соң?

Өченче тапкыр анализ бир¬гәндә аның организмында яман чир күзәнәкләре тагын барлыкка килгәне ачыклана. Әмма шул вакытта да Эльвира тө¬шенкелеккә бирешмәде. "Мин яшим. Бу чирне җиңәм әле", - дип үз алдына максат куеп яшәде. Тик ярдәм сорап барса да, аңа ярдәм итәргә ашыгып торучы булмый. Казан хастаханәсеннән дә тиз генә өенә кайтарып җи¬бәрәләр. Хәле начараеп барганны күргән якыннары, туганнары аңа ничек ярдәм итәргә дә белми. Ничек тырышсалар да, язмыштан уза алмыйлар. Эльвира иренең кулында җан бирә.

Әле 1 сентябрьдә генә бакчага киткән сабыен озатканда: "Бу көннәрне күрүем өчен Аллаһы Тәгаләмә рәхмәт", - дигән иде. Эльвира һәрчак догада, изге теләктә булды. "Кадерле сең¬ле¬без иде. Кулыбыздан килгәннең барысын да эшләдек. Тик әҗәлне җиңеп буламы соң? Рәнҗеп кенә китмәсен", - ди туганнан туган апасы Гөлзирә. Ә әти-әнисе бөтенләй төшенке¬лектә. Кызы¬ның авырып китүен авыр ки¬чергән, еламаган көне булмаган Розалия апа әле дә аптырашта. Эльвираның әнә шулай яшь, 27 яшен тутыруга китеп барасын кем белсен? Әби-ба¬бай¬ның бар юанычы булып оныклары Әлмирә һәм кызларыннан килгән смс-хәбәрләр калды. Бала әнисе-нең үлемен белми калган. "Бу вакытта балалар бакчасында иде. Сабыйга әлегә әйт¬мәдек. Әнисе дә¬валана дип кенә уйласын. Еллар уз¬гач, аңлатыр¬быз әле", - ди Гөлзирә апа.

Эльвираны җирләгән көнне көне буе яңгыр койды. Табигать тә әнә шулай Шәтке авылы халкына ияреп яшь түкте. Аның көчле рухлы булуы, авырлыкларга биреш¬мәве күпләргә үрнәк иде. Бер ел эчендә күпме химия терапиясе, операцияләр кичереп тә, биреш¬мәскә тырышты ул. Һәрхәлдә, ке¬шегә күрсәтмәде. Яшәргә теләге бик көчле булды аның.

чыганак: http://matbugat.ru/news/?id=16612