Әй, язмыш, язмыш! рубрикасы буенча яңалыклар
-
Хыянәт ачылары ( Хикәя)
Кем белгән бит аны уеннан уймак чыгар, дип...
-
Хат
Аталы бала – аркалы бала дигән сүзне Дамирның ишеткәне бар иде. Бик тә аңлаешлы фикер, бала атасына сыена, аңарда яклаучы һәм киңәшче күрә. Ә төрмәгә эләккәч мәкальнең мәгънәсе шактый киң булуын аңлады.
-
Мәрьям ШӘМСИЕВА. Башкода. Хикәя
Гөлчирәләр турыннан узганда, кыз күренеп калмас микән дип, тәрәзәләренә берничә тапкыр төбәлеп-төбәлеп карап алды: “Әй кызый, бер дә мине санга сукмый, әллә кем булып кыланып йөридер идең дә, әллә кемнәр көтеп тормаган икән шул үзеңне шәһәрдә, барыбер минем кулга килеп эләгәсең”, – дип, шатлыгы эченә сыймый, әллә ничә тапкыр урады шул тирәне...
-
Люция ӘБЛИЕВА. Таныклык. Булган хәл.
Ләкин бу юлы “күгәрчене” кочагына атылырга ашыкмады. Җай гына чишенде дә, кәнәфигә килеп утырды.– Нәрсә, хәзер оешмага “Васька” хуҗамыни?– Нинди “Васька” тагын ул, җаным?– Вәсилә Ринат кызы инде, белмәмешкә салышма!– Беренче тапкыр ишетәм, кем такты бу кушаматны?– Һәм соңгы тапкыр... Эшеннән ку аны!..
-
Заһит МУРСИЕВ. Хатынымның сөялле куллары
Эштән нишләптер калынаеп кайта. Шуннан минем күзгә чалынмый гына чишенә.
-
Дилбәр БУЛАТОВА. Әйтмәдең... Хикәя
Мизгелләр генә түгел, кешеләр дә кире кайтмый – шунысы бигрәк моңсу. Яшьрәк чакта боларны уйламыйсың, янәшәңдә – яшьтәшләрең, алар барысы да шат, шат булмаса, алсу өметләр, зәңгәр хыяллар белән исергән. Барысы да алда, барысы да яхшы булыр кебек...
-
Телефон мәхәббәте (хикәя)
89172… Алга таба ничә? Мәлик үзалдына көлеп куйды да туган көне, ае, елы саннарын җыйды, ә аннары...
-
ӘЙ, ЯЗМЫШ, ЯЗМЫШ: "Әти күрше йортта икенче хатын белән яшәде..."
Илнат Фәрхуллин бала чагы хатирәле белән уртаклаша.
-
Улымның гамәлләре өчен оят
Улым Иниза белән якынча 2 ел очрашып йөрде. Кызны да без үз итеп өлгердек. Тик араларында ни булгандыр, беркөнне кайтты да, икенче бер кыз белән очрашуын, Иниза белән аерылышуын хәбәр итте.
-
Чуалган язмыш
Кайчан картайды соң әле ул. Бу дөньяда яшәү тәмен тоярга да өлгермисең, ул синең йөзләргә тирән җыерчыклы буразналар төшерә, җил уңаена биеп торган карлыгач канатыдай кара, ат койрыгыдай калын чәчләрне коеп, юп-юка калдырып, акшарлаган мөрҗәгә охшатып акка буйый. Картлык, акчага сатыла торган әйбер булса, Хәдичә кебекләргә тәтемәс иде.
-
Әй, язмыш, язмыш: Бию
Сиксән ике яшьлек кешене нәрсә белән шаккатырып була? Бернәрсә белән дә. Шулай да мин, бу чакыруны алгач, әллә нинди өметле бер хис кичердем. Кулына дөнья әйләнә сәяхәт юлламасы килеп эләккән яшь егет хәлендә калдым. Мине, юкса, нибары үз туган авылыма, «Саумысыз, авылдашлар!» бәйрәменә чакыралар иде.
-
ӘЙ, ЯЗМЫШ, ЯЗМЫШ: Ялгыз канат
Армиядән үк йога күнегүләре өйрәнеп кайта Рәкыйп. Кем нәрсә белән шөгыльләнмәс?! Миләүшә егетнең бу гадәтенә артык игътибар итми. Ике яраткан йөрәк кушыла. Балалары Айрат белән Алия туа. Заманына күрә бик яхшы яшиләр. Фатирлары, машиналары, дачалары бар. Чулпан ГАЛИӘХМӘТОВА.
-
Менә шундый ярату (хикәя)
Аягы атламаса да, барырга кирәк...
-
Әй, язмыш, язмыш: Өлгерәсе иде!..
Аркамда – биштәр, аякларымда – кроссовкалар, өстемдәге курткам да пикникка чыкканда кия торган, яңасы никтер тәнемә ябышмый. Көзге каршында сәгатьләр буе чәч ясап азапланучыларны, гомумән, аңламыйм. Бейсболкамны башыма ябыштырып куям да чыгып чабам. Ләлә САБИРОВА
-
Әй, язмыш, язмыш: Ялгыз торна
Җәмилә Казанда зур сәүдә үзәкләренең берсендә сатучы-консультант булып эшли. Хезмәт хакы зур булмаса да, эшен яратып башкара. Хезмәттәшләре дә Җәмилә кебек авылдан шәһәргә күчеп килгән хатын-кызлар: кемдер фатир арендалап тора, араларында тулай торакта яшәүчеләр дә бар.
