Көлеп алыйк, дуслар!

Ире — Алсуга: 
— Алсу, мин бик арыдым, сәгать төнге ике бит! Әйдә йоклыйк! 
— Өлгерерсең, әйдә тагын берне! 
— Без бит унга сөйләшкән идек! 
— Әйдә, булгач-булгач унберенчесе дә булсын! 
— Мин башка булдыра алмыйм, чынлап әйтәм! 
— Булдыра алмыйм, имеш. «Булдыра алмыйм» дип туйга кадәр әйтәләр, мен әйдә! 
— Ярый, соңгы тапкыр, бүтән менәрлек хәлем калмады. 
— Ярый, соңгысы булыр. Менә тагын бер буй обой ябыштырабыз да, йокларга ятабыз...